Getuigenis 'Siegert-Haaksman Fonds'

Een vechter van jongs af aan

Alie en Kees, beide in de oorlogsjaren geboren in Harmelen, leerden elkaar op jonge leeftijd kennen. Hij bakker in het familiebedrijf, zij in opleiding tot apothekersassistente. Kinderen die gedurende de oorlog zijn geboren, hebben doorgaans een sterke band met hun ouders, wordt wel gezegd. Voor Alie ging dit zeker op. Als oudste in een gezin van zeven kinderen was het destijds (nog) niet vanzelfsprekend dat er na de lagere schoolperiode doorgeleerd kon worden. Met instemming van haar ouders kon Alie tot haar vreugde, na de M.U.L.O. te hebben afgerond, aan een opleiding tot apothekersassistente beginnen.

Huisartsenpraktijk

Na voltooiing van de opleiding vond zij werk bij de apotheekhoudende huisartsenpraktijk in het dorp. Zij kreeg een grote mate van vrijheid bij het indelen van haar dagelijkse agenda. En dat kwam goed uit, want astma maakte een optimaal functioneren nogal eens lastig, zo niet onmogelijk. Het “piepen en kraken” van haar longen was voor haar omgeving dikwijls een signaal om wat afstand te nemen en haar met rust te laten. Op zulke momenten had zij genoeg aan zichzelf, trok zij zich terug om letterlijk en figuurlijk weer op adem te komen. Niet altijd werd zij even goed begrepen. Als Alie feestjes meed, omdat daar gerookt werd, kon dat uitgelegd worden als desinteresse. In de loop van de tijd leerde zij met dergelijke reacties om te gaan, al was het zeker ook vermoeiend om steeds weer opnieuw uitleg te moeten geven over je lichamelijke conditie.

Helende momenten

In de jaren zestig bracht Alie een paar weken door in het Nederlands Astma centrum in Davos. Het verblijf in het hooggebergte in Zwitserland deed haar goed. De ijle lucht werkte louterend. Zij knapte er zienderogen van op. Ook de vakanties in Zeeland hadden een positieve uitwerking op haar gezondheid. Hier was het de Zeeuwse zilte lucht die haar lijf goed deed, zoals ze zei. Deze helende vakanties en uitstapjes maakten dat ze de regie over haar leven weer voor even terug had.

Voor wat hoort wat

Haar vele ziekenhuisbezoeken brachten Alie onder andere in contact met Jhr.dr.W.J. Quarles van Ufford. Omdat zij veel baat had bij de gesprekken met en de behandelingen door hem, ontstond de idee om iets terug te doen. Zo werd zij betrokken bij de organisatie van zomerkampen en sportwedstrijden voor kinderen met astma, waar de dokter de bedenker en stimulator van was. Het lukte haar om allerlei vrijwilligers bij deze weken te betrekken, tot familie aan toe. Zelf was Alie twintig jaar lang bestuurslid bij het dr.C.J.C. van Hoogenhuyze-Fonds. Het werk vroeg veel energie, maar leverde haar ook veel energie op.

Steun en toeverlaat in gezondheid en ziekte

In alle wel en wee was Kees haar grote steun en toeverlaat. Kees was gezegend met oneindig veel geduld. Was Alie kortademig, Kees had daarentegen een lange adem. Hij reed haar bij nacht en ontij naar het ziekenhuis als zij weer getroffen werd door een astma-aandoening, had een luisterend oor als zij in de put zat… en hij verwende haar graag. In de grote tuin rond hun huis voelde Alie zich het beste thuis en op haar gemak. Zij volgde allerlei opleidingen en behaalde certificaten op het gebied van tuinieren en imkerij. Ook werd zij een vraagbaak voor familie, buren en vrienden en gaf graag adviezen over de inrichting van hun tuin. Het werken in de tuin gaf haar rust en zelfvertrouwen. Samen met Kees nam zij de zorg op zich voor de kinderen van haar broer toen diens vrouw ernstig ziek werk en jong overleed. Alie zegde zelfs haar baan op. Tot aan hun overlijden bleven zij beiden nauw bij de kinderen betrokken, als klankbord en vraagbaak.

Testament 

Toen Alie in 2006 hoorde had dat zij kanker had en hiervan niet zou herstellen, maakten Kees en zij hun testament op. Omdat zij geen kinderen hadden – een verdriet in hun leven - spraken zij af dat hun bezit naar een goed doel zou gaan. En welk doel kwam hiervoor meer in aanmerking dan Longfonds! De vier familieleden die werden gevraagd om als executeurs op te treden, kregen te horen dat dit hun diepste wens was en dat zij met Longfonds allerlei ins en outs over de besteding van hun nalatenschap al hadden doorgepraat. Zo krijgt het leven van twee dierbare mensen een waardevolle afronding!

Met het Siegert-Haaksman Fonds besteedt Longfonds 1,3 miljoen euro aan wetenschappelijk onderzoek naar astma en allergieën bij kinderen. Wij zijn de familie zeer erkentelijk.

Bij één op de vier mensen die overlijden speelt een longziekte een rol. En voor ruim 1,2 miljoen mensen is ademhalen een terugkerende of voortdurende strijd. Een strijd die zij niet alleen kunnen winnen. Een nalatenschap aan Longfonds, klein of groot, kan een bijdrage zijn om longziekten de wereld uit te krijgen in de toekomst. Als u meer wilt weten over deze bijzondere manier van geven, vraag dan het informatieboekje aan of neem contact op met Saskia Fagnotti.